अच्युत _acyuta

अच्युत a. [न. त. स्वरूपसामर्थ्यात् न च्युतः च्यवते वा-काल- सामान्ये कर्तरि क्त]

1 Not fallen, firm, fixed; not giving way, solid; गरुडमूर्तिरिव अच्युतस्थितिरमणीया K.52 (अच्युत meaning 'Viṣṇu' and 'firm', 'fixed'); ˚क्षित् having solid ground.

-2 Imperishable, permanent; ˚रुष् inveterate enmity.

-3 [न च्योतति क्षरति; च्युत्-क. न. त.] Not melting away or perishing, not leaking or dripping.

-तः 1 N. of Viṣṇu; of the Almighty Being; यस्मान्न च्युतपूर्वो$हमच्युत- स्तेन कर्मणा Bhāg.

-2 गच्छाम्यच्युतदर्शनेन K.P.5. (where अ˚ also means 'one who is firm, does not yield to passions')

-3 N. of a plant, Morinda Tinetoria. (Mar. बारातोंडी, शिर्दोली).

-4 A sort of poetical composition containing 12 cantos.

-Comp. -अग्रजः [ष. त.] N. of Balarāma or Indra.

-अङ्गजः, -पुत्रः, -आत्मजः N. of Cupid, son of Kṛiṣṇa and Rukmiṇī.

-आवासः, -वासः the sacred fig-tree. (Mar. पिंपळ).

-जः [प. त.] a class of Jaina deities said to have been produced from Viṣṇu.

-जल्लकिन् Name of a commentator of the Amarakośa.

-स्थलम् N. of a place in the Punjab.